Στην προκείμενη περίπτωση ο αιτών ζητά τη ρύθμιση των οφειλών του και την εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας του, επικαλούμενος μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του. Κατά τη συζήτηση της αίτησης, το Πρωτοδικείο απέρριψε την αίτηση ως μη νόμιμη, λόγω παραβίασης της αρχής της καθολικότητας των πιστωτών από τον αιτούντα.
Συγκεκριμένα, ο αιτών προέβη σε εξόφληση οφειλής προς την πρώτη πιστώτρια τράπεζα μέσω εξωδικαστικού συμβιβασμού, παραβιάζοντας έτσι την αρχή της συλλογικότητας της διαδικασίας. Σύμφωνα με τη νομολογία, η διαδικασία ρύθμισης οφειλών δεν επιτρέπει στον οφειλέτη να επιλέξει ποιες οφειλές θα ρυθμίσει, καθώς αυτό παραβιάζει την ισότητα των πιστωτών. Ο αιτών εξυπηρέτησε επιλεκτικά ένα χρέος του, γεγονός που αντιβαίνει στην έννοια της μόνιμης αδυναμίας πληρωμής κι επομένως η έφεση του αιτούντα απορρίφθηκε στο σύνολό της.