Με την παρούσα μελέτη επιχειρείται η πρακτική και συνοπτική παρουσίαση των προϋποθέσεων νόμιμης επιβολής του διοικητικού μέτρου της δημοσιονομικής διόρθωσης και ανάκτησης κρατικών ενισχύσεων κατά την έννοια του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, υπό το πρίσμα της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής ΔΕΕ) και του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται: α) ο χαρακτήρας της δημοσιονομικής διόρθωσης και της ανάκτησης ως αποκαταστατικού διοικητικού μέτρου για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, β) η έννοια της «επιλεξιμότητας» των δαπανών που χρηματοδοτούνται, γ) η έννοια της παρατυπίας, δ) η υπαιτιότητα και ανωτέρα βία (force majeure), ε) η αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του λήπτη, στ) η αρχή της προηγούμενης ακρόασης, ζ) το τεκμήριο αθωότητας του λήπτη (ne bis in idem) - κυρίως στην περίπτωση προσκόμισης εικονικών τιμολογίων ή άλλων ισοδύναμων παραστατικών για την εκταμίευση της χρηματοδότησης, θ) η παραγραφή απαίτησης ανάκτησης, ι) η ιεράρχηση παράλληλων συρρεόντων μηχανισμών ελέγχου υπό το πρίσμα της αρχής της αποτελεσματικής εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου και της αρχής της ασφάλειας δικαίου, και κ) ζητήματα δικαιοδοσίας επί διαφορών που ανακύπτουν από την αμφισβήτηση των δημοσιονομικών διορθώσεων και πράξεων ανάκτησης, ενόψει των πρόσφατων αντίθετων αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ και της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου.